MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR İSYAN BAŞLATTIM
kod adı mehdi

BİR İSYAN BAŞLATTIM





BÝR ÝSYAN BAÞLATTIM

giriþ



Benim Mona ma bir yalvarma



Mona yapma,bana bakma

Aklýma bir þiir geliyor

Hani diyor ya þair



“Açma pencereni perdeleri çek

Mona rosa seni görmemeliyim

Bir bakýþýn ölmem için yetecek

Anla mona rosa ben öteliyim

Açma pencerini perdeleri çek”[1]



Senin bakýþlarýn beni yakýyor….

Seni seçtiðime

Sana baktýðýma binlerce kez piþmaným

Hayalin karþýmda duruyor…

Kurtulamýyorum…

Tek ümidim üniversiteyi kazanýp bu þehirden gitmen

Bu ikimizin ruh saðlýðý için çok gerekli…

Yoo hiçbir þeyden korkmuyorum

Ben sadece senin incinmeni istemiyorum…

Kýrdýðým kalplerin arasýna senide katmak istemiyorum..



Neden böyle Allah ým

Neden ben sevdiklerime kavuþamýyorum

Böyle mi olmak zorunda?

Bir insanýn aþký kalbime girince senin aþkýnýn kalbimden çýkacaðýný mý düþünüyorsun?

Benim hakkýmdaki takdirin bu mu?

Hep ayrýlýðýn ateþinde mi yanmak zorundayým?



Ben neden hep imkansýz aþklar peþinde koþturuyorum

Adýný bile öðrenemiyorum aþklarýmýn

Onlarýn beni sevdiðini biliyorum

Bana bakýp arkadaþýna sarýlýyorlar..



Þimdi ben biliyorum

Senin hayallerinle yanacaðým

Kalbimde aþkýn büyüyecek

Sen bir þey anlamayacaksýn

Muhtemelen köyün gençlerinden bir de iyi bir dayak yiyeceðim



Anlamýyorum neden böyle olmak zorunda

Hani aþkýn önünde daðlar dayanmazdý

Neden sana kavuþamýyorum

Yada kavuþursam ne deðiþir

Bu bir hatamý

Eðer hataysa bu benim hatam

Hatamý yaþamak istiyorum



Ama kýzlar unuturmuþ

Bunu duyunca sevindim belki

Sevdiðim kýzlarda beni unutmuþtur

Ama ben hiç birini unutmadým



BÖLÜM
(avuçlarýmda tuttuðum kor parçasýndan duyduðum acý)

Anladým beni hayatta tutan tek þey AÞK

Galiba aþksýz yaþayamýyorum…

Hakikaten ben hayallerimi gerçekleþtirdiðimi düþünüyordum

Ama sana kavuþmak gibi bir hayalim olsa

Sonra sana kavuþamasam

Hep bu hayalle yansam

Sana baksam , baksam

Sonra sende bana aþýk olsan

Ýkimizde yansak, yansak

Ve sonunda aþk þarabýndan içsek ,içsek

Aþkýn þarabý zehir olsa

Aþktan ölsek,ölsek

Sonra dirilip yeniden ,yeniden ölsek

Ve cennette yer tutsak,tutsak

Kalbinde bir tek ben olsam tutsak

Bir güvercinin kanadýndan tutsak

Ve sonsuzluða uçsak,uçsak

Ve yorulsak ta

Cennetin bir köþkünde dinlensek

Dinlesek çocuklardan aþkýn türküsünü

Ve yankýlansa cennetin semasýnda

Ve yazýlsa aþkýmýz cennetin kapýsýna

Bütün aþýklar o kapýdan içeri girse

Ve ilk bizim ismimiz okunsa

Yer yüzünün en büyük aþký budur deseler

Cennete öylece girsek



Öylece sana baka kalsam

Týpký dolunaya bakar gibi

Ve baka kalsam



Sana elimi uzatsam

Elim sonsuzluða uzansa

Ama uzanmasa sana

Sana dokunamasam

Hep firakýnla yansam

Susuzluðumu dindirmek için

Kevser havuzuna dalsam



Bir melek kanadýný uzatsa

Bir serçe kanadýný

Bir güvercin gerdanlýðýný

Bir lalenin yapraðýný

Bir gülün kokusunu

Bir bebek gülüþünü

Ve sonsuzluðu delen bakýþýný

Çeyiz sandýðýna koysan

Bana öylece gelsen

Ve bende sana,



Bir volkanýn küllerini

Bir istiridyeden Aldýðým kum tanesini

Güneþin ziyasýný

Mehtabýn nurunu

Gerdanýna dizsem samanyolunun bütün yýldýzlarýný

Ve okyanuslardan bir elbise yapsam

Kuzey yýldýzýný

Ve güney deki Zühre yýldýzýný

Bir eline güneþi versem

Alsam ve gelsem

Ve korkmadan Haykýrarak

Seni seviyorum demenin

Yasak olmadýðý bir krallýk kursak

Cennetin krallýðý

Tam bin yýl yaþasak

Zümrüt-ü anka ya inat

Küllerimizi nil nehrine dökseler

Biz yoktan yeniden varolsak

Kollarýmý iki yana açsam

Kollarým bütün ufku kaplasa

Ve arasýna sen sýðamasan



Gözümde gittikçe büyüyorsun

Ve dünya küçülüyor

Parmaðýnýn ucunda bir damla su oluyor

Çölde bir kum tanesi

Kutupta bir kar tanesi

Bir meleðin gözyaþý

Deðiþmem saçýnýn bir teline

Bütün kainatýn hazinesini

Bakýþlarýn yeþili andýran gözlerin

Ve parmaklarýn

Kalbin kýzýl elmas

Kor bir alev benim kalbim

Üfledikçe kýzýla döner rengi

Ve tam baþýnýn üstündedir

Cennete týrmanan merdiven



Þaný yüceAllah bana levhi mahfuzda

Kalemle yaz dedi

Ýlk senin ismini yazdým lev hi mahfuz kitabýna

Ýlk senin ismini ezberledim

Ýlk senin resmini çizdim

Kýrlangýçlarýn gözüne

Kokunu menekþelere verdim

Bakýþýný sümbüle

Gülüþünü bülbüle

Ve doðduðunda ilk attýðýn çýðlýk

Bir baykuþun haykýrýþý oldu

Sen tan aðarýrken doðdun

Yada güneþ doðmak için seni bekledi

Tam üç bin gece geçirdim sensiz

Ve bu üç bin gece güneþ hiç doðmadý

Ama hayalin vardý bir kýrlangýcýn gözlerinde

Adýný ezbere biliyordum

Senin adýnýn yanýna kendiminkini yazdým

Susuzluðum artýnca

Kevser havuzuna kandým

Ýçtikçe adýný andým

Andýkça güzelliðine yandým

Yandýkça yandým

Ve kokusunu aldým elbisenin

On dört bin yýllýk yoldan

Bir iðde aðacýnýn yapraðýnda

Bir ýhlamur çiçeðinde aldým kokunu



Seni gördüm

Gök çatý yarýldý

Yýldýzlar üstüme döküldü

Güneþle dünya arasýnda

Ayla dünya arasýnda bað koptu

Baþak burcunda dünya

Yörüngeden ayrýlýp

Senin etrafýnda dönmeye baþladý



bir türkü yankýlandý kulaklarýmda

“ey benim divane gönlüm

daðlara düþtüm yanýlýz

bu cefayý kendi özüm

pek nail oldum yanýlýz”



“daðlar var daðlardan yüce

dað mý dayanýr bu güce

derdimi üç gün üç gece

söylerim bitmez yanýlýz”



“þahýn ayaðýna varsam

hayýrlý gülbengini alsam

kýzýlýrmaða gark olsam

çaðlasam aksam yanýlýz”[2]



ve ben dönmeye baþladým

sað elimi kaldýrýp

sol elimi indirip

boynumu saða büküp

bir neyin aðlamasýnda döndüm

tam kýble istikametinde hep seni gördüm

her dönüþümü 28 günde tamamladým

ilk hilal oldun sonra tam dolunaya döndün

iþte sensiz geçirdiðim üç bin gecede

bu dolunaya baktým



ve bir gün isyan baþlattým yeryüzünde

isyanýn bayraðýnda bir hilal bir yýldýz

hilali sendin yýldýzý ben

rengini kanýmdan alýyordu

hilal þevvalin hilali idi

zilhicce ye varmamýþtýk henüz

bir isyanýn bayraðý idin

kavuþamayan bütün aþýklarý temsil ediyordun

ve zilhicceye varýnca

zafer için üç bin kurban adadým

her gece için bir kurban

anne koyun baba koç

ve Ýsmail e aðlayan Ýbrahim

Leyla ve mecnun

Ferhat ve þirin

Yusuf ve züleyha

Kuyunun dibinde Yusuf

Ýsyanýma katýldý

Bir isyan baþlattým

Katýlaþmýþ bütün kalplere

Can verdim ilkin

Kan verdim sonra

Çanakkale de ilkin

Son olarak Kudüs de



Sen bayraðým oldun

Adýný Hep senin adýný andým

Masum çocuklarý korudum

Ýniltisi sustu annelerin

Nereye varmak istediðimi söyledim

Elimden tuttun aþka vardým

Can verdim kan vermeye de hazýrým

Seni kendime bayrak ettim

Ýsyan baþlattým

Tüm zulme uðramýþlar

Toplandý etrafýmda

Paris hayatýndan bezmiþ

Londra da muþtusuz günler

New york ta yanan kuleler

Kahire sessiz

Baðdat yanýyor

Kudüs te bir bomba patlýyor

Sunni kadýnlar zindan dan çýkarýlsýn diye

Tam yüreðimin ortasýnda bir bomba patlýyor

Kýzýla dönüyor pazaryeri

Ve Kudüs ikiye bölündü

Birbirine düþmanlýk taþýyor

Mennan cinleri

Çocuklar arasýnda

Ve bir leþ tam tel aviv ortasýnda bir kavþakta yere düþüyor

Kimse dönüp bakmýyor

Ve onuru zedeleniyor insanlýðýn

Perçeminden tutulup cennete girmeyi umuyor

Hasidik Yahudiler



Ve fanatik Yahudiler

Yangýna döndürüyorlar Lübnan ý

Ve ilk kez bir yenilgi tadýyor bir ordu



Bir isyan baþlatýyorum

Züleyha için Ferhat için

Kavuþamayan bütün aþýklar için

Bayraðým sensin

Sancaktarým

Bir kuyumcu seni iþledi

Üç bin gece gelinlik kýzlarýn bileklerine

“bileklerine çizdiðin dikenli tel kaderin deðildi”[3]

ve ayrýlýk kaderimiz olmamalýydý

olmamalýydý

duvarýn bir tarafýnda sen

bir tarafýnda ben

olmamalýydýk

senden ayrý geçirdiðim üçbin gece

güneþ bu kadar yakýcý deðildi

olmamalýydý

Aramýzda duvar

Duvarýmý yýkan kadýn

Bunu yapmamalýydýn

Bak isyan baþladý

Ey yüce sultan

Beþiðinde salladýðýn o gelinlik kýz benim olmalýydý



Ýsyan baþlattým

Mýsýrýn bereketi büyük kral

Güneþin remzi ile

Mýsýr güneþ tanrýsý RA adýna

Ve annesiz doðan çocuklar ile

Çocuksuz doðan anneler adýna

Bu isyan

post modernizmin

Ýnsanlarýn mutsuzluðundan aldýðý gücü

Artýk mutluluðundan almaya baþlayýncaya kadar sürecek

Ve ben senin adýný özgürce haykýrana

Þiirimin satýrlarýndan çýkarýp

Bir kýr düðünün de

Köyümün gençleri halay çekip horon tepene kadar

Ve mermiler yakýlýp

Bende veya sende gözü olanlarýn

Caný alýnana kadar

Sürecek



Benim isyaným duvara

Ve bu duvarý inþaa edenlere

Benim isyaným





Üsküdar sahilinde sevgilisi ile gezememiþ

Osmanlý þehzadeleri adýna

Benim isyaným Ýrlanda nýn ezilen iþçileri adýna

Benim isyaným new yorkun görünmez insanlarý adýna

Filistin de varilin arkasýnda öldürülen baba ve oðul Adýna

Tel aviv de tam düðünün ortasýnda patlayan bombadan sonra

Aðlaþan çocuklar adýný

Ve sýrtý yatak yüzü görmemiþ sokak çocuklarý adýna



Benim isyanýmýn en büyük silahý aþk

Rengim Akdeniz mavisi

Bütün Dünya sevgilimin gözleri gibi yeþile çalmalý

Gözü gözüne deðeni

seven sevdiðini almalý

Yanlýþ bedende yanlýþ ruh olmamalý

Ve aþkýn þarabý bir pýnar yahut bir nehir gibi

Çaðlamalý

dirilmeli asya

Japonya nýn kutsal imparatoru

Maðrur ve muzaffer olarak atmalýydý imzasýný

Uzak doðunun savaþ sanatçýlarý

Yeniden yazmalý aþkýn savaþýný

Ve duvar bir serçe kuþu darbesi ile yýkýlmalý

Ve yeniden bir yaðmur tanesi ile bir melek yeryüzüne inmeli

Ve bir daha gökyüzüne dönmemeli

Dünyanýn en büyük sanatý bir kar tanesine gizlenmeli



Ama ben muzafferim

Sevgilim ve ben kedi olduk

Ve biz iki Yahudi kadýn askerinin

Gözü önünde

Seviþtik oynaþtýk

o serçe kuþu oldu

pencereme kondu

þu tabak da kor alev var dedim

inadýna içti

iki çayýn parasýný kendim için

üçüncüsünü onun için ödüyorum

kahveci anlamaz bu hesaptan

henüz bizim çayýn parasýný hesaplayacak matematik icat edilmedi















2.BÖLÜM

(aþk ve ölüm kardeþtir)



Hani ben bir isyan baþlattým ya

Ne yapabilirsin aþkýn için diye kendime sordum

ÖLMEYE HAZIRIM dedim haykýrarak

Bir þiir yankýlandý kulaklarýmda





“Bir kucak söz senin için

bir kucak dua bana

kirpiklerin ucundan süzülen

bir tutam bakýþ

birkaç damla gözyaþý

karagözlü hürriyetlerde dökülmüþ

bir avuç mýsra sana

hasretlerde düzülmüþ

þehadetin özlemi

kuþanmýþ þehadetin hatýrasý

bekler yüreðim þimdi

……………………………….

………………………………

………………………………

………………………………

kör bakýþýna doymayý

þehit kanýna doysun istiyorum

bulvarlar soðuk betonlar

mermiler yuva yapsýn þehit yüreklerde

ölü demeyin onlara sakýn

rab katýnda diri diriler

insan için bir kez daha kanlarýyla yazdýlar

bak

ÖLMEDÝK ÖLMEYECEÐÝZ”[4]



Evet insan kanýna doysun istiyorum,

Bulvarlar soðuk betonlar

Ýlk benim kanýma doymalý

Bazen de

Yaþamalýyým diyorum

Hani diyor ya

“ölüm,ölüm dediðin nedir ki gülüm

ben senin için yaþamayý göze almýþým”



senin kokunu duyuyorum

yaþamalýyým diyorum

yeþile çalan gözlerin

beni hayatta tutuyor

bir iyilik daha yapsam öyle ölsem diyorum

bir kýz çocuðunun bir daha baþýný okþasam öyle ölsem

Azraille pazarlýða giriyorum

Bir dakika daha çalabilmek

Sevgilimin yeþile çalan gözlerine

Bir kez daha bakabilmek için aslýnda

Aslýnda direniyorum

Hayata direniyorum

Yok olmamak için

Ýsyanýmýn bir parçasý da direnmek

Yeþile çalan gözlerin için

Bir kez daha bakabilmek için



Ama ölüme niþanlýyým ben

Sana kavuþma ümidi

Beni niþanladý

Tam anlýmýn ortasýnda

Ýki kaþýmýn arasýnda

Bir secde izi gibi

Hep sana kavuþma ümidi

Sevgilimin yeþile çalan gözleri



Ýsyan ediyorum

Yalnýzlýða

Sonra niþaným geliyor aklýma

Aynada kendi yansýmamý görüyorum

Þükrediyorum

Ölümü yarattýðý için rabbe

Kavuþma ümidi cennette

Muhakkak cennete gireceðim

Ve yanýma senide alacaðým



Ve bir söz yankýlanýyor zalimler için

Ben diyor yazar

“ben tanrýya inanmýyorum

ama eðer varsa siz kesin cehennemliksiniz”



Ve bir çocuk doðuracaksýn cennette

Ol kelimesinden bir çocuk

Ve doya doya seveceðim

Hiç büyümeyen

Her öpüþümde

Bin gülücük saçan

Üç yada dört yaþýnda

Asla beþ olmayacak

Koþmasý bir tavþaný andýran

Gülüþü melekleri kýskandýran bir çocuk



Bir çocuk olmalý

Olmalý

Madem dünyada yok

cennette olmalý



Cennet için ölünmeli

Ama ilk önce sevgilimin adý için yaþamalýyým

Dudaklarým arasýnda dilimi yakan kor bir alev gibi

Taþýyorum adýný hiç kimseye söyleyemeden

Týpký Musa gibi

Dilimi damaðýma dayayýp

Yalnýzca Allah diyorum



Ve karþýdan ses yankýlanýyor

Senin ismin

Ýþte bak ismini yazamýyorum satýrlara

“kýracaðým ihanet kelepçesini”[5]

bir volkan aðacý gibi

içimde büyüse de acý

ve sýrtýmda tam kalbime denk gelen yerinde

taþýsam da paslý hançerin yarasýný

kutlu bir müjde geliyor

öleceðiz

ama öyle bir ölüm ki

dip diri bir þehadet

bak ölmedik ölmeyeceðiz

ey ölümlüler

bir aþkýn yakýþý nasýl söndürür

hayat denen

rezil bir o kadar acýmasýz

zamanýn yok ettiði basit

anlamsýz bir kavram sadece

hayat



müjde öleceðiz sevgilim

yeþile çalan gözlerin

benim olacak

ve benim kahverengi

gözlerim sadece seni görecek

sadece seni görmem için

gerekli bu gözler

ve senin gülüþünü iþitmek için

gerekli bu kulaklar

ve en önemlisi

kokun



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.