NEYE BENZERİM

NEYE BENZERÝM

Çalý-çýrpý gördüm, güle benzer.
Bozkýr gördüm, ormana benzer.
Birde kendi halime baktým ki;
Ben, aðaçlý güllü, çöl gibiyim.

Et kemik yýðýnýndan ibaretim.
Hayal âlemi olmuþ servetim.
En büyük aþkýmdýr ibadetim.
Ben, yapraksýz dal gibiyim.

Gülenle gülemez olmuþum.
Gözyaþý seline ark olmuþum.
Dost deyip divane olmuþum.
Ben, tatsýz bal gibiyim.

Binlerin arasýnda yalnýzým.
Dünya malýna aldanmýþým.
Ýnsan olmayanlara kanmýþým.
Ben, bataklýktaki sal gibiyim.

Çaðýmýn içinde çað dýþýyým.
Bunca zamaný boþa harcadým,
Yýkýk oldu hep gönül sarayým,
Ben, köpek önüne yal gibiyim.

Allah’a çaðrýyý bazen önemsemedik,
Bir gün gelir toptan kýlarýz dedik,
Dünyanýn zevk çemberinde gezindik,
Ben, odunluk dal gibiyim.

Zaman hep bizim dedik,
Bitmez deyip boþ verdik,
Bilerek günahlar iþledik,
Ben, çöplük çerezi gibiyim.

Akýlsýzlardan dost edinmiþim,
Onlarla boþ yemiþ, boþ içmiþim,
Dünyayý ne kadar güzel bilmiþim,
Ben, it önüne leþ gibiyim.

Ezanlar hakka çaðýrdý her zaman,
Biz uyuduk, dostlarla bir tamam,
Geç öðrendik, halimiz pek yaman,
Ben, topluma yük biriyim.

Kibir yüzünden secde etmedik,
Þeytaný hep dost bilip sevdik,
Zaman geçtikçe bizler eridik,
Ben, haþlanacak biriyim.

Akýl geç geldi, kof akýlsýz baþa,
Kafayý vurmak gerek, taþtan taþa,
Ne kadar hataymýþ güvenmek yaþa,
Ben, taþlanacak adam gibiyim.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: