Zümrütten Tepeler

Yeryüzünü temâþa mevsimi tam,
Zümrüt tepelere yaslanmiþ bahar.
Her yörede þenlik, her yanda bayram,
Buhur buhur sihirli râyihalar...

Canlilik taþiyor akan sulardan,
Nagmeler yükseliyor, kugulardan,
Vuslat arzusuyla yüksek daglardan,
Çagil çagil denizlere irmaklar...

Haliçeler gibi her yan rengârenk,
Âdeta bir hülyâ âlemi âhenk!
Ve rüyâlardaki Cennetlere denk,
Ovalar, obalar, altin çayirlar.

Göge ser çekmiþ agaçlar salinir,
"Hû hû" naðmeleri heryaný alýr;
Her gün baþka güzellikle aðarýr,
Hür maviliðiyle mahmûr sabahlar.

Hayat kesilmiþ heryanýyla toprak,
Çiçeklerde tebessüm yaprak yaprak;
Neþ’eyle dönüyor devreden bu çark,
Gamze çakýyor sevdâlý ufuklar.

Aþk u þevkin kaynaþtýðý bu yerde,
Vuslata açýlýr rûh perde perde;
Ayrý bir hazza erer her emelde,
Vicdanýnda her ân Hakk’ý duyanlar.



Sosyal Medyada Paylaşın: