Ten Bir Kadavradır

Ten bir kadavradýr, içinde cân olmayýnca,
Gönül bir havradýr, özde irfan olmayýnca.
Dünyâ iç içe kuyu ve karanlýk bir zindan,
Sinelere ýþýk saçan îmân olmayýnca.
Dimaðlarda burkuntu, yüreklerde hafakan,
Esip "üns" yelleri derde dermân olmayýnca.
Beþer huzursuzluða düþtü huzur ararken,
Önünde semadan gelmiþ Furkan olmayýnca.
Kaybetti her þeyini kazanacaðým derken,
Yolunu aydýnlatacak bürhân olmayýnca.
Senelerdir ayný þaþkýnlýk sürüp gitmekte,
Düþüncelere hükmeden vicdan olmayýnca.
Zâhire bakýlýrsa ümit mumu sönmekte,
"Neylesin Mahmutlar" O’ndan ihsân olmayýnca.
Yýllar var ki bizler, su dövüp durduk havanda,
Îmân ve fikir karýþýp harman olmayýnca...
Sosyal Medyada Paylaşın: