Soyumun Şarkısı

Soyumun gezdiði bahçede güller açarmýþ,
Dudaðýnda kýpkýzýl kan yanaðýnda jale...
Sabâyla salýnan zülüfler koku saçarmýþ,
Alev alev yanan sînelerdeki âmâle...

Yaprak sesleri ve ardarda bülbülün âhý,
Kulaklara çarpýp geçen mâhûr âhengiyle;
Sanki Cennetlerden akseden hûri nigâhý,
Ölümsüz güzelliði ve solmayan rengiyle...

Her yaný "Bað-ý irem" bu bahar ülkesinde,
Týpký buhurdan gibi tütüp-duran gönüller;
Solukladýklarý ölümsüzlük bestesinde,
Akþam ayrý, sabah da ayrý bir türkü söyler.

Güneþi hiç batmayan gündüzlerin baðrýnda,
Goncalarla baþbaþa çiçekler arasýnda...
Her gün bir baþka fasýl bahçesinde, baðýnda...
Ve rengârenk güzellik akýnda, karasýnda...

Böyle bir dünyâ bugün hayâl sayýlsa bile,
Ölümsüz sesler duymuþtuk bu altýn yapýdan...
Geçerken evlâd-ý fâtihân debdebesiyle,
Dünyâlara açýlmýþtý o ulu kapýdan.

Gürül gürül her yöreye bir karanlýk gece,
Uçmuþtuk üveyk gibi ýþýktan kanatlarla...
Iþýðýmýzla aydýnlanmýþtý her bilmece,




Sosyal Medyada Paylaşın: