Sarsıntı

Hizmet adýna bir sarsýntý âný

Evlerdi, yurtlardý gözümün nûru,
Görmeden bahârý hazâný geldi.
Yapýlanlar sînelerin sürûru,
Yapan yaptý þimdi bozaný geldi.
Gül bahçesinde bir muson rüzgârý,
Kýraðý korkusu bülbülün zârý,
Izdýrâbdan hiç kalmamýþ karârý,
Bu iþin de artýk mîzaný geldi...
Saksýda güllerim buruþup gitmiþ
Hýzýr-Ýlyas bir dem buluþup gitmiþ;
Bahar yamaçlarla konuþup gitmiþ,
Bize Azrâîl’in ezaný geldi.
Kapýmýn önünde sanki bir songün
Simsiyah örtüler, ýþýklar ölgün...
Enbiyâ, evliyâ yurduna sürgün,
Göç edip gitmenin zamaný geldi.
Bana ne arkada kalan dünyâdan!
Gözlerime büyü yalan dünyâdan;
Benim’çün her zaman nâlân dünyâdan,
Bir gerçek âlemin fizâný geldi.


Sosyal Medyada Paylaşın: