Kamp Günleri

O hülyâlý günleri bizlerle yaþayanlar,
Cennet kokularýnýn esip geldiði yerde.
Duydular Sonsuz’un bestelerini duyanlar,
Çelikten sadâlarla o sýrlý tepelerde...

Ýnler hâlâ o yerler bir ulu velveleyle,
Týpký hasretmiþ gibi o günkü gülyüzlere...
Þu aðaçlar, þu taþlar geliverseler dile,
Ne büyülü þeyler anlatacaklar bizlere...

Kuþ cývýltýsý, yaprak sesi, insan âvâzý,
Geceleri yýldýzlarla söyleþen sîneler...
Her yanda ayrý bir kalbi kýrýðýn niyâzý;
Yemyeþil vâdi bu ulvî naðmelerle inler...

Duâyla doðrulur baþlar tâ sabahlara dek,
Uyumamýþ gözlerde billûr billûr manâlar...
Buradaki yakarýþ semâlardakine denk;
Yýllar geçse de gönlüm hep o günleri arar...

Akan çaya bakmýþ olsan ürperir ve dersin:
O þen bakýþlar hâlâ gülümsüyor dibinde...
Hiç vakit fevtetmeden koþup sen de gelirsin;
Gelirsin, hemen olmasa da günün birinde...




Sosyal Medyada Paylaşın: