Gözyaşları

Gözyaþlarý damla damla mýsralaþan þiir,
Sevincin-kederin, ümidin-ye’sin naðmesi...
Bazen hicranla yanar Ýnsan, mum gibi erir
Ve gözyaþlarýna dönüþür soluðu, sesi.
Bazen çocuklar gibi coþar, sevinçle aðlar,
Görünce dört bir yanda tüllenen þafaklarý...
Bazen ocaklar gibi yanar ve ciðerin daðlar,
Kaplayýnca bir karanlýk keder ufuklarý.
Gözyaþlarý ateþleri söndüren bir iksir,
Cehennemlere karþý yýrtýlmayan bir sera;
Ve gönüldeki ma’nâlar onlarla yeþerir,
Onlarla cennetlere döner bütün bir verâ...
Yaþ döken göz, cephedekilere denktir;
Görmez gayyâlari Allah için aglayanlar...
Içten aglama kalp sadakatine mihenktir,
Anlar bunu ancak gönülde Hakk’ý duyanlar...
Gönlüm her zaman bir gamlý haberle buðulu,
Uçup gidiyor sevdiklerimiz birer birer...
Hislerim sarsýk, gözlerim yaþlarla dopdolu,
Bütün bu baharlar bir hazan içinmiþ meðer..!
Hayat hep zahmet ve yaþ varýnca elli beþe,
Sararýyor arzular, emeller yaprak yaprak;
Sistemler açýlýyor birden meçhul iniþe,
Ve az ötede hislere çarpýyor son durak...
Ufukta bir kanlý þafak veya sonsuz nûr,
Durmaz yürür Ýmanlý gönüller O’na doðru;
Sonra eder ak-kara va’dolunanlar zuhûr,
Kimileri zift gibi kimisi de dupduru...
Ve ben pürmelâl ellerim arasýnda baþým,
Ümit çiçeklerimde kýraðý endiþesi;
"Son"un bilmem ne kadar yakýnýna varmýþým
Azrail’le söyleþir gibi ruhumun sesi...
Herkesle beraber yürüyoruz öbek öbek,
Salmiþiz kendimizi ebed musikîsine;
Ruh sonsuza dogru pervaz eden bir kelebek,
Kaptirmiþ kendini zevâlin en nefîsine...
Tipki bir ney gibi bütün ömür boyu zâr zâr,
Ne gurbeti biter, ne gurûbu hiçbir zaman...
Mecnun gibi hep aðlar dolaþýr O’nu arar,
Gözleri hicranla dolu, gönlünde hafakan...
Aðla gözlerim aðla, ýrmaklarda gün dönsün!
Aðla vadiler Nil, daðlar "Tûr-i Sînâ" olsun!
Aðla ki Ýbrahim’i saran ateþler sönsün!
Ve yeþeren asâ ile sihirler bozulsun.!
Þak þak olsun "Kafdagi" hayat suyu fiþkirsin!
Dirilsin ölüler gözyaþi kurnalarinda;
Iradenin kollarindaki zincir kirilsin
Ve görünsün fecir süvarileri ard arda...




Sosyal Medyada Paylaşın: