Geçmişin Şevk Akşamları

Yeni bir mevsim tülleniyor az ötelerde;
Geçmiþin þevk akþamlarý gibi perde perde.
Her yanda üfül üfül anber kokulu rüzgâr
Kýþ ortasýnda âdetâ sýmsýcak bir bahar,
Bayýltan soluklarýyla karþý tepelerde...

Þanlý mâzînin o muhteþem günlerine denk,
Füsunlu Cennet güzellikleri hevenk hevenk.
Her çizgisinde ruhlarý büyüleyen manâ;
Her bucakta güzellikler birbirinden ra’nâ
Zambaklar, papatyalar, karanfiller rengârenk.

Sessiz bu yeni doðuþla her yan aðarýrken,
Aðardý ruhlar da ateþten rüyâlar... derken,
Canlandýran bir büyü duyuldu kulaklarda,
Ve þevkin o sihirli þarkýsý dudaklarda;
Açýldýk sonsuza hazýr açýlmýþken yelken.

Önümüzde sýr âleminin en tenhâ koyu,
Hülyâ gibi gezinenlerle bir ömür boyu...
Süzülüp göklerin semâvî dalgýçlarýyla,
Soluk soluða sonsuzun kýrlangýçlarýyla,
Zevk ettik-bitmesin-bitmeyen derin tutkuyu...

Bir bu kadar hazza ömürler verilse deðer,
Bilmemiþiz imândaki Cennetleri meðer..!
Tutsak gibi, hicranlý tahayyüllerle gamlý,
Yaþamýþýz her günü birbirinden buhranlý
Ve þimdi Cennet bahçesi gördüðümüz her yer.


Sosyal Medyada Paylaşın: