Çekişen Dünyâlar

Acýyan O, gözeten O, gerisi hep hissiz,
Bir tane merhametli, bir sürü merhametsiz.
Kalbler derin bir þevkle O’nu hecelemekte,
Ýnançsýz dimaðlarsa, ömür boyu hayrette.
Yapayalnýzlar, beþikten tâ mezara kadar,
Bu kara yalnýzlýkta bir yýðýn ýzdýrâp var...
Dünyâ derin bir kuyu, sonu ölüm çukuru,
Yollar zaman tüneli, boru içinde boru.
Önde karadelik, arkada ölüm ejderi,
Ne bir adým ileri, ne de bir adým geri...
Ufku þafak bilmez, hazan sarmýþ baharýný,
Bedbinlik, ümîdsizlik karartmýþ her yanýný.
Bizim ufkumuzda renkler: Mavi, kýrmýzý, mor,
Her yerde renkten cümbüþler O’nu heceliyor.
Çevremiz pýrýl pýrýl nûr, buðu buðu huzûr,
Gök-yer raksa gelmiþ her yanda ayrý bir sürûr!..
Kevserler çaðlýyor, kevserler etrafýnda biz,
Suyu kesilmez çeþme akýyor sessiz sessiz...
Koþ, yetiþ sen de ýþýk ordusuna ve kurtul..!
Kulluklardan sýyrýl, sadece Allah’a kul ol!
Her þeyde bir ölgünleþme, her þeyde tükeniþ,
Tek bir yol var: Ölümsüzler kervanina yetiþ!






Sosyal Medyada Paylaşın: