ahmet'e teessüfler

Ne zamandýr þiþirmedim kafaný ahmet
Senin de sesin çýkmadý gerçi belli ki memnundun halinden
-di’li geçmiþ zaman kipi kullanýyorum dikkat et-
Diyorum ki bu kadar huzur yeter
Bana bugünümü resmet!


Yani Ahmet!
Resim yap demedim köpürme hemen
Ressamlýk kim sen kim…desem, alýnacaksýn
Affet!


Doktorculuk oynamak hoþuna gidiyordu hani!
Koltuðu kaldýrmýþsýn odadan oysa ben terapiye gelmiþtim.
Hadi birkaç yastýk at yere bi’ zahmet.


Biliyor musun Ahmet, kafiye takýntým oluþtu görüþmeyeli
Mesela sonu rahmetle biten bir cümle kurmamak için zor tutuyorum kendimi
Bir de abuk subuk rüyalar peydahlandý uykuma
Her gece bilim kurgu filmleri çekiyorum
Tablet okumalar, þifre çözmeler, bilmediðim dilde konuþmalar …
Uyanýnca anýmsamak için çaba harcamaktan tüm enerjimi tüketip
Yorgun düþüyorum.
Dedim ki az önce benimkine:
Bahar yorgunluðu mu bu, elim ayaðým kalkmýyor…
Dedi ki:
Ben zýmba gibiyim!
Yani Ahmet, sence de normal mi bunlar?
Hani gezegenlerin güneþle , dünyayla açýsý zýrvalarý falan gerçek olabilir mi?
-öyle bakmasana gözüme, ben astrologlarýn yalancýsýyým
Aklýmda kalan cümlelerle-


Hiç yardýmcý olmuyorsun Ahmet!
Bari birkaç hýmm! falan de de
Dinlemediðin anlaþýlmasýn!
Kandýrmaya bile gerek duymuyorsun ya
Kýrýldým Ahmet!
Zaten romatizmal aðrýlardan muzdaripti bu beden kaç gündür
…


Eksik olma Ahmet!
Yastýklar da hiç rahat deðildi bu arada
Bari bi’ aspirin ver gitmeden, hayrýna!



Hoþça kal Ahmet!





Sosyal Medyada Paylaşın: