BIRAKTIM ELLERİNİ GİDEBİLİRSİN

Cirit atarken fahiþe duygular meydanlarda
Hislerimi þehvet teri gibi silip atmadým ki
Sevdamý cellatlara teslim etmedim dar aðacýnda
Korudum yücelerinde yüreðimin kuytu köþelerinde her an
Ben sevdamý bir öpücükle tatmadým ki teninin ýslaklýðýnda


Sevdalar elin kiri hesabýna yatýrýlýrken ulu orta
Çelik gibi sinede en büyük hazinem oldu varlýðýn
Kýskandým seni, gözlerini süzen kem gözlerden
Ben seni çok sevdim ama sen beni hiç anlamadýn ki
Kutsal sevdamý yaþattým karanlýk gecelerin mum ýþýðýnda


Yüreðinle gelmeliydin, bedenini evde býrakýp
Uzaktan seviyordum
Beni bir ömür düþlerine mahkûm et demedim ki
Rengarenk hayallerime giremedin bir kez gözüme bakýp
Ben seni çok sevdim, sen yüreðinin zincirini çözemedin ki
Büyüdün durmadan hüzün bulutlarýnýn döktüðü yaðmurlarýnda
Boy verdin ama, sevgi adýna bir meyve sunmadýn ki


Þimdi uzaklardayýz, sen benden, ben senden bihaber
Zaten hep öyle deðilmiydik, arþýn bir ucunda sen, öbür ucunda ben
Ne zaman gönüllerimiz el ele verip sevgi yolunda yürüdü ki
Anlaþýldý olmayacak bâkir gönlümün zifaf gecesi
Estirdiðim poyraz rüzgarlarýný çektim baþýnýn üstünden
Zaten estirecek cesaretim yok oldu þimdilerde
Tek dileðim, mutlu ol, nefesimin zulmünden uzak iklimlerde...












Sosyal Medyada Paylaşın: