Umut...
Kavrayýp yerinden kaldýramadýðým
Yalçýn bir taþ gibi
Göz yaþlarýmla kanýmla canýmla
Harcýyla ördüðüm yüreðimde
Taþ duvar....
Yüzü soðuk, içi sert, dýþý ürperten
Nakkaþ gibi
Bugünüm garip!
Yarýným yoksul!
Bahardan yoksun!
Kör pranga! kilitli bileðimde
Eyy! aþk
Asi mavi gök yüzüme
Gel birazcýk umut sun!
Adem YAZICI
HKAYE ALINTIDIR
Umut
Bir padiþah, iki adamý ölüme mahkum etmiþ.
Padiþahýn atýný ne kadar sevdiðini bilen mahkumlardan bir tanesi, " Hayatýný baðýþlarsa bir yýl içinde ata uçmayý öðretebileceðini " söylemiþ..
Kendini dünyadaki tek uçan ata binerken hayal eden Padiþah bunu kabul etmiþ..
Diðer mahkum inanmayan gözlerle arkadaþýna bakmýþ ve :
..." Atlarýn uçamadýðýný biliyorsun.. Nasýl olup da böyle delice bir fikirle çýkabildin ortaya ?..Yalnýzca kaçýnýlmazý geciktiriyorsun o kadar.. "
" Pek deðil.. " demiþ birinci mahkum..
" Kendime dört özgürlük þansý veriyorum.. "
Birincisi : Sultan bu yýl ölebilir..
Ýkincisi : Ben ölebilirim..
Üçüncüsü : At ölebilir..
Dördüncüsü : " Belki ata uçmayý öðretebilirim... "
Umudunuzu hiç kaybetmeyin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.