oysa ben yaðýnca yaðmur yine toprak kokusu yayýlacak sanýyordum hayata tozlu sokaklarýndan bu þehrin
yine olmadý maalesef hep ayný bekleyiþ hep ayný hayal kýrýklýðý her þey hep ayný
lakin öyle bir umut ki bu hiç sönmüyor ve her yaðmurda yapraklarýný göðe uzatan balkonlarda ýslanan akþamsafalarý gibi giyinmek üzerine ertesi günün el deðmemiþliðini
soðuk havalarda üzerine aldýðýn sýmsýcak bir yün yelek misali sarýl sýmsýký yüreðinden kopup gelen kendine sevgiyle
yaðmur yarýn yeniden yaðarsan eðer ellerinde bahar kokularýyla gel bereketli olsun aþk…
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.