geceden kalan yalnýzlýðý soyunup üzerimden sabah gözlerimi güne açýyor diþlerimi fýrçalayýp kahvaltýsýz ve telaþla çýkýyorum evden yetiþmek için koþturan hayata
otobüsümü beklerken durakta yanýmda bekleyen birinin kokusuyla sen geçiyorsun aklýmdan her þey silinip bir anda sen oluyorsun o an her yanýmda ve bir kez daha istiyor seni caným
iþ yerimde gömülmüþ dosyalara bir onu bir bunu ekleyip çýkarýrken bir þarký yayýlýyor ofiste kýsýk çalan radyodan sen geçiyorsun aklýmdan siliniyor bütün yaptýklarým sen oluyor her þey o anda ve bir kez daha özlüyorum seni
eve dönerken akþam birinin üzerindeki bir kazak birinin attýðý bir kahkaha sessizce birbirinie sarýlmýþ bir çift ya da sakýsýsýnda boynunu bükmüþ bir çiçek seni getiriyor aklýma bir daha ve inadýna istemiyorum bu kez seni
çek artýk gözlerini üzerimden ikinci el duygularýný sil yüreðimden ve al tenime sinmiþ bütün fýsýltýlarýný çarþaflarýmýn üzerinde salýnan kokunla birlikte
sensizliði sýnýyorum hayatýn kollarýnda kendini býrakma bende
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.