..:: Zûlüm Saymadım ::..

Ruhum ellerinde, can çekiþse de,
Ettiðin zûlümü, zûlüm saymadým.
Yalnýzlýk þehrinde, yol pekiþse de,
Sabahlara kadar, içtim aymadým.

Vuslata ne kaldý, saymadým sayý,
Yolunda harcadým, gururu, hayý,
Sensiz akþamlarda, güneþle ayý,
Gecelerime yâr, diye soymadým.

Resim diye taþa, oymuþtum seni,
Baþýmýn üstüne, koymuþtum seni,
Baþkasýný sevdin, duymuþtum seni,
Darýlma sen diye, gönül koymadým.

Yokolan gönlümün, soldu kasveti,
Harap olan ömrüm, yoldu nefreti,
Miras diye senden, kalan hasreti,
Aþk sofralarýnda, yedim doymadým.

Barkýma giremem, duvarda yüzün,
Þarkýný dinlemem, mýsralar hüzün,
Yakýyor baðrýmda, kalan bu közün,
Bedenim yandý da, acý duymadým.

Necati Þimþek - 15-05-2012
Sosyal Medyada Paylaşın: