s£n yOkkeN

Sen yokken...
Ne þiir yazabiliyorum.
Ne söz söyleyebiliyorum.
Ne de nefes alabiliyorum.



Sen yokken...
Ne gözlerim gülebiliyor.
Ne ellerim tutabiliyor.
Ne de yüreðim sevinebiliyor.



Sen yokken...
Ne beynim çalýþýyor.
Ne kalemim yazýyor.
Ne de sayfalarým kucak açýyor.



Sen yokken...
Ne sýkýntýlarým geçiyor.
Ne umutlar kapýmý çalýyor.
Ne de beklentiler karþýlanýyor.



Sen yokken...
Özgür tükenip gidiyor.
Deli yüreði gün be gün eriyor.
Yaralarý git gide derinleþiyor.



Özgür AKSOY
esirin-oldum
Sosyal Medyada Paylaşın: