AĞLASAM

Rüzgarla gönderse yar nefesini,
Duyurmak istese bana sesini,
Deseler ki almamýþ hevesini,
Hayallere dalsam dalsam aðlasam.

Melekler kuþatsa cenahlarýmdan,
Korkususzca çýksam penahlarýmdan,
Af dilemek için günahlarýmdan,
Saçlarýmý yolsam yolsam aðlasam.

Varlýðýma sebep emr-i kün için,
Kýymetini bilmediðim gün için,
Ezan sesi duymadýðým dün için,
Hakka niyaz kýlsam kýlsam aðlasam.

Boþ verebilsem dünya telaþýný,
Çatlatmasam hemen sabýr taþýný,
Yakalasam kör þeytanýn baþýný,
Parça parça bölsem bölsem aðlasam.

Bazen duygularým aklý yendi mi,
Tanýmazdým sýnýrýmý bendimi,
Piþmanlýkla yad eylesem kendimi,
Hafýzamý silsem silsem aðlasam.

Þeytanýn tuzak kurduðu aðlarý,
Çaðýn deðer saydýðý metaðlarý,
Nefsin istediði bahçe baðlarý,
Baþlarýna çalsam çalsam aðlasam.

Zehir etmeseler bir lokma aþý,
Sevinçten göklere erdirsem baþý,
Kazansam sonunda ben bu savaþý,
Ödülümü alsam alsam aðlasam.

Yýllarca gurbete dümen kýrdým da,
Bir bilseniz neler kaldý ardýmda,
Rahat býraksalar kendi yurdumda,
Ölene dek kalsam kalsam aðlasam.

Bir düðün kurulsa tutsak halayý,
Kýsmet olsa evlendirsek bala’yý,
Dert denilen baþýmdaki belayý,
Bir meçhule salsam salsam aðlasam.

Ben de eller gibi gülsem aðlasam,
Bazen bende dolsam bazen çaðlasam,
Kendi düzenimi kendim saðlasam,
Sebebini bilsem bilsem aðlasam.


15/05/2012
TURAN AL

Sosyal Medyada Paylaşın: