Þa
KÖR DÜĞÜMLER KÖRDÜĞÜM
kör düðümler kördüðüm oldu
karanlýklarýn zifiri karanlýðýnda
çözülmüyor ýþýksýz ýþýk yok görünmüyor
yanðýn yerinin küllerinde harman yüreðim
gönlüm bütün duyðularým hislerim
sis duman gökyüzü
neden kara kapkara bulutlar
hüzün yaðýyor torak aðlýyor
çamur deryasýnda dertlerim
güneþe aya yýdýza hasret özlemim
yanýyor gönlüm goncam dikenin
kanamasýn yüreðim
sesin sözün ahu gözün ilacým
ferman fendime derman derdime
gelemiyom kendime
kulaklarým uðulduyor arýyor gözlerim
perde açýlýr açýlmaz feri sönüyor sonra
yarý uykulu yarý uyanýk bir hal
halsizlik yorðunluk yorðunluða eklenen
neydi beklenen görülmek istenen
hayalmiydi düþmüydü
daðlýn düþünceler
çaresizliðin gönül periþanlýðý
karamsarlýðýn tedirðinliði
üþümenin titremeliði
üþüyorum neden bilmiyorum
ama üþüyorum neden üþüyorum
soðuk olsa anlarým anlamýyorum
ama üþüyorum sadece üþüyorum
yüreðim gönlüm kalbim duyðularým hislerim
ayrý ayrý teker teker hepsi birden
üþümenin titremeliði üþüyorum korkuyorum
gözüm perdede
habersizliðin harabeye çevirmiþliði
çepe çevre bir çerçeve çevreliyor
çaresizliðin zavallýlýðý zulme dönüþen
perde
bomboþluðu nahoþluðu umutsuzluk yorðunluðu
üþümenin titremeliði titremenin terlemeliði
kölecioðlu diyor yüreðim gölüm
kalbim duyðularým hislerim
ayrý ayrý teker teker hepsi birden
üþüyorum sadece üþüyorum
Ahmet kölecioðlu 23-09-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.