Dilim de ateþ Öptükçe kanar yüzümde ki çizgiler Dudaðým tek bir buseye muhtaç Soluklarýn bana neden yasak?
Soðuk rüzgar eser Ve gece Bin yýl sürecekmiþ gibi Hüzünlü þarkýlarla örter üzerimi Tenin neden yasak?
Yataðýmda sensiz dalarým ayrýlýk rüyalarýna Senli düþler ekerim her sabaha Hüzünlü masallar büyütürüm Öksüz kalmýþ avuçlarýmda Ellerin bana neden yasak?
Yüreðini dinlemek için eskisi gibi koyabilsem baþýmý göðsüne Kucaklasan bir çocuk gibi Sen huzurlu rüyalara kavuþturan kayýðýmýn kürekçisi Kollarýn neden yasak?
Varlýðýmdan uzaklaþýrken Alev kýzýlýydý gidiþin ateþinde kavruldum Acýmýn tanýðýsýn Ýstanbul Niþan koydum göz yaþlarýmla her sokaðýna Yakamozlarýn hüzünlü dansýnda Fýsýltýlarla ördüm isyanýmý çýðlýk çýðlýða Oysa ki sonsuz bir sevdayla vurulmuþtum gülüþlerine Söyle gülüþlerin neden yasak?
Kýzýl yangýnýn darmadaðýn yataðýnda Sönmemiþ korlar býrakarak ardýnda Ayraçlarýný unutan bu kitabýn Hangi sayfasýndasýn Yitip gitmiþ bir ömrün içinde Yeþerirken tam da yeni bir sevda Hala adýmý niye sayýklarsýn?
Çürümüþ meyveler mevsimidir þimdi Küflü aðaçlarýn bahçesinde Zehirli tohumlar ekilir daha da sevdikçe Ölüyor toprakta çiçek Çýðlýk savrulur aleve Þiir küser soluk kesilir Elekten geçer aþkýn sabýrlý gözyaþlarý Çiçeklerin bana neden yasak?
Sana müptela tenimle çarmýhýndayým yüzyýllardýr bu sevdanýn Dudaklarýný kapat Karanlýkta ki ýþýðýnla sen sustukça ben konuþurum Lakin devran üþümüþ sözcüklerin hastalýklý devridir
Gel Uzak seviþmelerin tadý eskisin damaðýnda Pýrýltýlar gizledim þehrimde sana Gel aç Küskün kalbimin mührünü öpüþlerinle Öpüþlerin bana neden yasak?
Ben ölmüþüm Karanlýk sulara atacaklar Sonra Sensiz dualarla kendi masalýmda yýkayacaklar bedenimi Ya beni al kayýðýna yada býrak ellerimi Kýrýlgan bir sevdanýn son duraðýndayým Zira neþterde kar etmez artýk yaralarýma
Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem64 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.