adam görünen, þakiliklerin içinde
siluetlerin kör hýþmý, var ya
esintileri kovalar
yaðmalanmýþ ruhlarý, okþarcasýna sarkýnca
sarkýntýlar;
fitnelikler içinde, fücura doðru kayar umutlar
ah çektirir, tüm ruhsuzluðuyla hasutluklar
iblisin tazyiki altýnda, baþlar tüm bu duygular
azrail’den kaçar gibidir, tüm canlýlar
parça parça oluþta da, daðýlýrlar
Sönmemiþ ateþlerin istemleri coþar
Hamlýða; çýlgýnlýk dolusu, gamlarý aþýlar
bize ait ne varsa el ve kolumuzu tutuþta baðlar
antik kaldý artýk, insanlýða aynamýz
bir sirkeleniþte, þiþleri iner aslýnda
sandýk içi sende, kim bilir ne sýrlar var?
ne kadar, çekilirse ahlar
Ne dem kurulursa kurulsun, akar gözlerden yaþlar
gönül içi isyanlar, çabalarýnýn içinde arþýnlar
duygularýn dibi tutmuþsa, gönül biçareliði oynar
öðretilerin çaresizliði, inat keçisi tavrýnda
kader mahkumlarýn kokuþmuþluðun isyanýnda mý?
aþý tutmaz ki
Peltek duygular hüküm sürdüðü sürece
þýmarýklýðýnýn altta kalýnmýþlýðýnýn ezikliði tutunca
azýp durma, haylaz duygularýn çýlgýnlýðýnda
ne sað, ne de soldur, ortada kalýnmýþlýk mezbelesi
evvel ve ahirin izafiliðinde
meydana gelen her þey, bir ilahi tecellidir
kem göz düþmüþ mü çukura, bir baksana
kanýn alasý bu
ne cetveller çizildi durdu tahtaya
ne dersler anlatýldý, dillerce emekler döküldü ellere
saklý kalýnmýþ, nice aþklar varken yüreklerde
asýl olan kem duygularýn var oluþum durumuyla
sankiler döner, dönmez cürümün doðumunda
katýlýrsa
aklar
arþýn alemine
vahdet-i vücutluk aþkýyla
gir de gör o an, zamanýn ulvi baðrýna
iþte o an doðma da göreyim, his çubuðunun ucunda
sosyetik yanlýþlar, halkýn huzurunu kaçýrýnca
denir ki, bu vicdansýzlýk neyin nesi?
yaþ görkemlerin, tecrübesini tatmadýkça
sen de kimsin?
kahýrlarýn, meleklerimi olur?
Nedenler, ne için, nasýl, nerde ne gerek
susma be kardeþim!
egemen duygular, zaten sarsýntýlar içinde
bu fiyaskolu bedenden
nahoþ görüntüler düþerken, gözlerin üstüne
þaþýrasý ters gözlem, gönülleri hep yanýltýnca
kahrolasý damgasýný vurur kadere
yangýnlarýn içinde, yangýnlar kaynarken
sular, kendine öz çaresizlik içinde aðlar
susar sonra tüm aðaçlar...
(14.05.2012) AZAP…
DOSTTAN ÝNCÝLER:
Zebaniler sarmýþ etrafýmýzý,
Her þey necis.
Bir aþk var temiz kalan,
O’da O’nun ateþiyle kavrulan.
Yanaþamaz yanýna Ýblis duygular,
Özünde sýyrýk kirli umutlar.
Ne çareki; el deðmez
Akýl yetmez,
Kalp dayanmaz
Yanaþsa azýcýkta olsa yamacýna
Eriyip buhar olacak.
En iyisi
Alazýnda yanmak
Köz olmak.................ÝSMAÝL SÜKLÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!