zamanýnda adem ile havva kana kana içip aþk þarabýný bize de býrakmýþlar fýçýnýn dibinde kalan tortularý yýllandýkça keskinleþen aþkýn zehri acýttýkça artan her gönülde yara kapkara bir mühür býrakan
gök ana da içmiþ bu akþam nara atýyor yukarýdan birazdan baþlar aðlamaya gel ana gel sende katýl bana
söylenme öyle ardýndan çatarak kaþlarýný lambalarýn dökülen aðzýmdan ne þarabý aþkýn ne þurubu kýzýlcýðýn karanlýk süzülürken yanaðýmdan dudaðýmdan akan kan dök damlalarý üstüme dök yýldýz kokan avuçlardan serinlet için için yanan avlularý yayýlýyor hüzün soktukça çomaðýný
alnýma mýhlanan izler kýrýlan hayallerin sislerinden binip ayrýlýk gemisine birer birer ardýndan gittiler örtüyor günümün sabahýný lanetli kadife çiçekleri yüz suyunu dökeli beri ölüm çýkmadý haykýrýþlar ör üstüme ör duvar
öyle bir çýðlýk bozgunu ki kopan dinmeden derinde öyle ki hýçkýrýklardý yýllarca yastýklarla boðulan baðýþladým yamalý gözlerimi kasvetine kara gecenin topraða gömdüðüm sadece avaz kopan baðrýmdan iþte ceset burada diri diri içimde dipsiz mezar açýlan
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.