beynimden bedenime yýkýldý köprüler
nereye gideceðimi
bildiðim de yok hani bu gece
sýzýp kalýrsam meyhanede
alýp götürürlerse beni
koyarlarsa týmarhaneye, þaþýrma emi!
köprünün ortasýnda durdum
sularda bir kardanadam
akýþkan zamana köprü kurdum;
gümüþi parýltýsýyla ayýþýðýnda gördüðüm
sevdam ile saçlarýn kördüðüm...
belleðim yitmiþ, dilim tutulmuþ olabilirim
telâþa kapýlmadan gel, tut ellerimden
hiçbir þey görünmez olur gözüme
çýldýrabilirim bir daha, artýk beni anla
kör kalabilirim ömrümce
saçlarýndan yüzüme dökülen çaðlayanla...
Þaban AKTAÞ
21.05.1997