SAKIN HA HEMŞİRE!

Ey rânâ mâh-peyker! Bakma bana öyle!
Zira temiz gönül aðrýlarým baþlar.
Evli misin, bekâr mýsýn? Gel de söyle,
Yýkýlmasýn bana, sana onca taþlar.

Gördüm güzelim hoþsun ve de þirinsin,
Gördüm, en asude, en kibar birisin,
Söyle de yaðcazým öylece erisin,
Yoksa boþa akar gözümdeki yaþlar.

Gözün hepten bende, sanki bana âþýk,
Aðrým, acým mevcut, içim öyle karþýk,
Deðildim her yârla, amma senle barþýk,
Zira hurda olur, olanca uðraþlar.

Cemil’im, bu kadar yazma, artýk yeter,
Çekmesin de: O þuh suz aþký pek beter!
Koklamasýn sakýn! Cahilce bir eter,
Daha gençtir, þuhtur, bulur nice aþklar.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
HASTANEDEN ESÝNTÝLER’den.
25.5.1983 ÝZMÝR YEÞÝLYURT D. HST.

LÜGATÇE:
RANA: Hoþ. Þirin.
MAH PEYKER: Ay yüzlü güzel.





Sosyal Medyada Paylaşın: