BAZEN

Bazen ýssýz sokaklarda gölgen bile senden kaçarken
Aynadaki yüzün yüzüne dargýnken bakakalýrsýn o yabacýya
Bazen bir karayel eser geçmiþten günümüze
Yalnýzlýðýn bile üþür ölüm bile üþür umurunda olmaz zamanýn
Bazen piþmanlýklarýn çýkagelir aniden anýlarýn dehlizinden
Anýlarýn kare kare geçerken galasýný yapar unutmak istediklerin
Bazen en suskun anlarýnda içinden çýkamaya çalýþýr bastýrdýklarýn
Boðazýnda düðüm düðüm olur yýllarýn birikmiþleri
Tüküremezsin de yutamazsýn da artýk
Volkan olur alev olur sözlerinde yaðmur olur gözlerinde
Bazen tutunduðun dallar kýrýlýr, güvendiðin daðlara kar yaðar
Unutur gibi olursun tamda o an, yine yine yeniden çýkar karþýna
Bazen kim olduðunu unutursun kimliksizsindir artýk kendine yabancý
Senin küskünlüðün kimsenin umurunda deðildir sesin bile yabancýdýr duymazsýn
Uzuvlarýn söz dinlemez elin baþka tutar dilin baþka söyler gözlerin bakarda görmez
Bazen bitmiþtir tüm renkleri dünyanýn ne mavi gelir aklýna ne yeþil
Her þey griye çalar siyahý bile özlersin en karanlýk gecelerde
Bazen kör dilsiz saðýr gezersin ölümü bile özler, Azrailli gözlersin

BEYHAN DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: