YAĞMURUN DANSI

Hüzünlü bir yaðmur tanesi
Bilmediðim ezgilerle raks ediyordu camda
Ýçimde sakladýðým duygular kabardýkça kabardý
Önce tüllerini sýyýrdý yüreðimin
Sonra güneþliklerini yýrttý çýkarttý
Ruhum, duygularým çýrýlçýplak kalakaldý
Gelmiþini geçmiþini sildim zamanýn
Sadece þuan þimdi kaldý bana bize…

Ansýzýn diyorum, ansýzýn gelsen tutuversen ellerimden
Gözlerin gözlerime kilitlense, zaman donsa
Bir tek yaðmur tanesi dansýna devam etse
Yüreðimin en mahrem yerlerini görse gözlerin
Kendi yüzünle karþýlaþsan o an, bir ayna misali
Titrese senin de yüreðin, ürpersen
Sevgimden korksan, büyü bozulur diye hiç konuþmasan

Siyahlar içindeyim, belki doðmamýþ, doðamamýþ
Düþlerimin matemini tutuyorum tek baþýma
Bu þehir bu sokak bu kaldýrýmlar neden beni anlamaz
Ben matem tutarken gizli bir orkestra gecenin karanlýðýnda
Yalnýzlýk senfonilerini çalar durur…

Siyahlar içindeyim, anlamsýzlýklarýma anlam ararken
Ebedi bir yalnýzlýk ebedi bir matem mi bilmiyorum
Tenimde dans ediyor yaðmurun damlalarý ýslak ýslak
Yürüyorum taþ, toprak, yaðmur gece beni anlasýn istiyorum

Oysa hiç piþman deðilim
Oysa çocuk sevgimi seninle büyüttüm
Oysa yaþanacak çok þey vardý her þeye raðmen
Oysa adý konulmamýþ zamanlarda yaðardý yaðmur
Ve çakardý þimþek düþerdi yýldýrým
Sen sevdaným cellâdýydýn,
Bense maðrur ölüme bile her an hazýr…


BEYHAN DOÐAN

Sosyal Medyada Paylaşın: