Ateþim yaðmurdan ýslaktý , yaðmur ateþimi yakardý
Yüreðim senden uzaktý , saðnak saðnak aðlardý..
Ýnceden inceye çirkindi simasý
Katlana katlana verilirdi eline aþksýz bir kalp...
Aþk kalbin güzelliðiydi ,
Cennetsiz ahiretmi olurdu ?
Sokaklar sessizdi , sessizlik efkarýydý sarhoþlarýn
Koyun masama iki kadeh þarap, kalbime vursun bütün kazalar
Telleri kopsun gitarýmýn , sessizlik en büyük dert
Derde içsin aðlayamayanlar.
Kurulanmýþ bir yüzün nemi ýslatýrdý tenimi
Kaldýrým taþýnda oturan bir kibritçi kýz
Ve ateþini söndüren , o kýzgýn yaðmur..
Seni de mi terketti kalbindeki acýmasýz canavar?
O yüzdenmidir , sýra sýra kibrit yakýþlarýn...
Hangi kitabýn yazarýsýn ,
Aðýzdan çýkan hangi sözün sahibisin
Gökyüzü kuru , suya aç bir çöl...
Çünkü yaðamazdý gökyüzüne yaðmur...
Yeryüzü , içipte kusamayan bir hasta...
Ben aþký ölü gibi yaþayan,
Onu uzaktan izleyen bir gariban...
O yüzden akmýyor yýllardýr gözlerimden kan....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.