Geliyor ince bir duman uzaktan; Bir kokudur yükseliyor topraktan! Emir almýþ ilerliyor bayraktan: Rab...Rab...Rab...Rab... Yâ-rab...Yâ-rab...
Bu baþlardýr þehitliðe erecek; Bu bedenler erce göðüs gerecek. Bu seslerdir vatana ruh verecek: Rab...Rab..Rab...Rab... Yâ-rab...Yâ-rab...
Ötüken’ de gürleyendir Anadolu kýrýnda; Dün böyleydi, bugün böyle, yarýn da... Bu ne ateþ kaynayan damarýnda: Rab...Rab...Rab..Rab... Yâ-rab...Yâ-rab...
Vatan-millet için yapýyorlar cenk; Edâda, sedâda hep ayný âhenk. Herbiri dünyanýn bedeline denk: Rab...Rab...rab..Rab... Yâ-rab...Yâ-rab...
Güneþ de bir ýsýtýcý, erdem saçan toprak da; Kuþlar coþkun, kýmýldayan yaprak da. Gaazi mutlu, þehit memnun yatmakta:
Rab...Rab...Rab..Rab... Yâ-rab...Yâ-rab...
M. Halistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.