ANA!...
Dokuz ay la on gün, uzunca zaman
Sen beni karnýnda taþýdýn Ana
Vakti gelip saat olunca tamam
Bi de bu dünya ya beþirdin Ana.
Kýrýcý bir sözü, hiç söylemezdi
Barýþ’dan yanaydý, kemlik bilmezdi
Her kusuru, kusur deyip görmezdi
Bazan saðýr, bazan þaþýdýn Ana.
Meryem Ana gibi, cefalý anam
Fatma Ana gibi, vefalý anam
Sen bizlere ana, olalý anam
Bizim baþýmýzda baþýdýn Ana.
Cennet, analarýn ayak altýnda
Bilmeyen, bi zahmet baksýn kitaba
Yüz bin kere kurban olam anama
Hiç dubara gelmez þeþidin Ana.
Kul Yusuf der “Ana” bizlere baþdýn
Bir uzun çizgide hemi yoldaþdýn
Vallahi de, ana, baba, gardaþdýn
Ýþte böyle, bize eþidin Ana!…
Söz: Yusuf Aslan.
Malatya / Fethiye.
Bu þiirim, hemi anneler gününe hediye, hemi de Anneler günü kutlu olsun. Bütün anneleri saygýyla selamlarým:)))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.