Varlýðýnla baþlayan bir günün, Yokluðunda bitmesine alýþamadým. Aklýmda olduðun kadar, yanýmda olsaydýn eðer, Sensiz hiç kalmazdým.
Uyan, karanlýða gömülmüþ, suskun geceler Senmisin yalnýz, benmiyim Her acýya katlanýr sanýrdým þu gönlüm, Yokluðuna alýþamadým. Özledim gülüm, Özledim gül kokulu mektuplarýný Bir seni, bir de ÝSTANBUL’ u
Bilmiyorum senden sonra, Bir daha severmiyim. Olmasýn ikinci baharlarým Al yüreðimi beraberinde götür Ben seninle doðdum seninle ölürüm. Özledim gülüm Özledim gül kokulu mektuplarýný Bir seni bir de ÝSTANBUL’u
Geceye karanlýk düþtüðünde, Þuramda bir sýzý. Ýsyanlarým çýðlýk çýðlýða. Sevemedim gülüm, ne yalnýzlýðý, Ne de sensiz ÝSTANBUL’u
Hatýrlýyormusun , Sevmek için sevdim diye yazmýþsýn, en son mektubunda, Hani aþklar ölümsüz, sevdalar sonsuzdu.
Ben kadýn gibi sevdim, Ana gibi sevdim. Yar gibi sevdim, Sevmek için sevdim.