UÇ/UR/UMLARIM...

I...


Uçurumlar t u t a r d ý parmak uçlarýmdan
Bir elim mavi uçurtmamda
Ýnceliðinden ip kadar bir hayat
iki elim dolu kurum dolusu hatýralar
Çalkalanýr çalkalandýkça
Aþaðýsý bir adým kalasý deniz
Çekilir çekilir kamçýlar ve kayalýklar
Aðlar yosun taraflý yanlarýyla yakýnmadan
Aðlar çekilir geceye inceden inceye
Ya kendimi denize vermeliydim
Ya uçurtmamý martýlara...


II...



Uç mavi uçurtmam uç..
Ur aksýn, deþilsin gri bulutlar (del göðü)
Umlarým karýþsýn, yaðmurlarla dökülürken denizlere...




III...



Beni ne(r)den sarar sonbahar
Her hazin beste beni mi bulur
Figan geceler hep payýma düþer bilirim
Düþer kolum kanadým yýrtamam yarým kalmýþlýðýmý



IV



G/ayrý üþür ellerim.
Dokunamam mavi uçurtmama
Hadi kalk gidelim yüreðim
Fýrtýnaya sarýlý kar geliyor
Sil kirpiðindeki sarkýklarý...


V



Bilirim sen de rüzgarý beklersin, çalmak için yüzüne
Çalmayacaklarýný bilsem seni, kal der miyim
Geç oldu gidelim buralardan,yarýn yine geliriz
Çatlak dudaklardaki sözler kalsýn geride
Bir de uçurum yüksekliði mezar taþlarý...

( sela vakti sabahlar tüner geceden...)


Sosyal Medyada Paylaşın: