sonu olmayan bu hayat oyununda hep yanlýzýz baþýmýzý yaslayacak bir omuz yokken yaþamak zor geliyor be usta zor geliyor,zor... yine efkar dolu gecelerde sigaranýn dumaný altýnda yaþýyoruz zaten bizi býrakmayan tek dostumuz o deðil mi? hep yanýmýzda paramýz olduðu müddetçe sigaranýn dumaný gibi bizi saracak bir dostumuz yok ki sigara gibi dost hayatýmýzda yokken bizi de ayýrmak istiyorlar sigara ateþ ve kimsenin olmadýðý sessiz bir ortam madem siz yoksunuz býrakýn beni sigaramla baþ baþa benim dinlemeyen kiþilerin yerine sigara bütün dertlerimi alýyor içine ve yok ediyor havada hal böyleyken niye sigarayý býrakmak niye dostsuz kalmak bu hayatýn içinde kimsesiz sigaram benim can yoldaþým sigaram ateþim ve dumanlý havam beni kendime getiriyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mekan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.