SEN EŞSİZSİN ANNE...

SEN EÞSÝZSÝN ANNE
Anlata anlata bitiremezdi annem.
Annesinin boyunu, güzelliðini, iyiliðini…
Anlatan annem olduðu için doðrudur,
Ne varsa anlattýðý.
Çünkü annemdir meleðin yeryüzündeki hali.
Bir ben deðilim bunu söyleyen,
Böyle bilirdi tüm ahali.
Nur gibiydi dediði kadýný tanýmadým.
Ne olurdu tanýsaydým keþke diyorum þimdi…
Tanýyýp görseydim de,
Aydýnlansaydý benim de içim.
Týpký annem gibi.
Anneme verdiði ýþýðý gördüm zira.
Asýrlarca yanýp da sönmeyecek ýþýðý...

Düþünüyorum da annem eksik anlatmýþ ninemi.
Daha fazla içim yanýyor düþündükçe,
Görmedim, göremedim diye o muhteþem kadýný.
Çünkü;
Meðer ninem yalnýz annemi doðurmamýþ,
Annem diye denizleri doðurmuþ.
Annem diye ormaný.
Annem diye koskoca bir þehri doðurmuþ ninem.
Denizler mavisini,
Ormanlar yeþilini,
Yýlarca yaþadýðým þehir tüm güzelliðini kaybedince anladým.
Ninemim bir dünya doðurduðunu.
Böyle yaratmýþ hayatýn çarkýný yaradan.
Evet, bir dünya göçtü dünyadan…

Annem var diye bahçemizde çiçekler vardý.
Annem var diye çiçeklerde böcekler uçuþur,
Annem var diye torunlarý bahçede koþuþurdu.
Annem var diye her mevsim bahardý.
Aðaçlar boyunca uzanýrdý üzüm asmalarý.
Mahallenin çocuklarý dut yemek için gelirlerdi hep.
Çocuklarýn ulaþamadýðý dallardan ise kuþlar yerdi.
Annemdi bahçemizde cývýl cývýl kuþlara sebep.
Anne! Annem, ah annem ahhhh...
Sensizlikle bir þehir öldü vah ki vahhh…
Annemi girince bayram yapmýþtýr toprak.
Biz aðlarken ardýndan.
Çünkü annem gidince önce sarardý,
Sonra toprakla buluþtu her bir yaprak.
Bahçemiz o gün bugün hep kýþý yaþar.
Bulunur artýk Baðdat gibi yar.
Tahribatýndan sonra Amerika’nýn.
Ama bulunmaz asla ana gibi yar,
Eþi olmaz dünyada, hiçbir ananýn.

Mustafa EROL
Manavgat/Antalya

Bütün annelerin anneler gününü tebrik eder, saðlýk ve esenlikler dilerim…Mustafa EROL

Sosyal Medyada Paylaşın: