MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Asileştikçe Özgürleşiyorum
çöldeki kelebek

Asileştikçe Özgürleşiyorum



Þiirin bir kýyýsýnda ben, bir kýyýsýnda Muhsin
Oluk oluk insanlar akýyor, evler, sokaklar, þehirler
Sonra hepsi birleþip bir ülke oluyor
Peki biz niye alýk bakýyoruz, yaþam dediðimize
Sonra da boþunalýðý ve saçmalýðý anladýðýmýz an ölüyoruz
Bu aralar ne çok buyuruyoruz cenaze namazýna
Zaman hiç mi doymaz Muhsin


Muhsin sözyaþýmýn kaðýdý, kalemimin kýrýk ucu
Çokokrem kavanozum, acýlý hardalým
Yalnýzlýðýmýn sertacý,konuþmayý unutturan andacým
Muhsinim sana susarsam, bil ki aklým martýlarda benim
Kargalar ama gaklarsa, peynirli öpücük isterim
Hey gidi gidi peynirler hey ve koyunlarýn sessizliði
Uygarlýk bize kuzularýn kimsesizliðini öðretti Muhsin
Kýrlara burnumuzu sürtmekten baþka ne zevkimiz kaldý
Meelemek için bile dublöre ihtiyacýmýz var
Hey gidi gidi kýrlar hey, zýplardýk onbeþimizde
Þimdi çölde serabýný kaybetmiþ aðaçlar gibi kalakalmýþýz
Kanýmýzý emip dallarýmýza kusan þempazelerden býktým
Kýzgýn kumlardan serin sulara ne zaman gideriz
Dnalarýmýz fokurduyor, bu sýcakta seviþilmiyor Muhsin



Muhsinim kapý gýcýrtým, bale pabucum
Ahenkle dans eden saçlarýmýn dibinde
Ahenkle haþlanan küçük küçük kadýnlar var
Kýrk yaþa gelince ancak anladým her insan yalnýzmýþ
Kendimize kendimiz olmayý öðretecek yine kendimizmiþiz
Ama bu kadar kadýný taþýyamýyorum artýk Muhsin
Sular kesilmiþte, kafasý þampuanlý kalmýþlar gibi köpük köpük içim
Ýçim köpürürse karným acýkýr, en karanlýk yerlerim guruldar
Biraz tütün dumaný, bir kadeh þarký isterim
Sonra kalbimizin en yitik yerindeki aðýtlarý dinleyelim
Ah muhsinim ah, içimde öyle çok cazýrtý var ki
Frekansý tozutmuþ, eski bir radyodan beterim
Köy kahvesi gözlerinle eski þarkýlarý düþünüp
Yollarý dejavu kokan þehirlere acýr gibi bakma bana
Kaybedecek bir þeyi olmayanlarýn ayaklarýný unutup
Bir hedefi olmadan yürüdüðü bu yollar
Nice atýlmamýþ çýðlýklarý saklar
Bucaðýna küstüðüm bu dünyada öyle boþuna harcanmýþ ki yaþamlar
Çölleþmiþ kalplerin kumundan tozdan dumandan
Kimse kimseyi görmüyor be Muhsin
Çýkýp bir hamanýn kubbesine
Paklanmaya buyurun a yoldaþlar, diye baðýrasým var
Kaburgalarýma kese yapar mýsýn Muhsin


Muhsin, itina ile aþýk olur musun bana
Göðüs kafesimde baþlayýp bileklerimde sonlanan boþluk
Tut ellerimden de dolsun
Parmak uçlarým uyandýklarýnda anlatýr, kadýným hala
Sývazlayýp sakalýna yeni pankartlar açarým
gözkapaklarýna, diz kapaklarýna, kalp kapaklarýna
Yeni vezinler yazarým
En hevesli yerinden baþlar, sonsuza dek tenini okurum

sakýn ses çýkarma
ben baðýrýrým
tatil bitti
ne sistem, ne çark, ne þartlar ne de vatan
ne kýzýl devrim, ne kapital faturalar
ey kutsal yalanlar
defolu feleðin bilmem neresine namluyu dayýyorum
kaldýðým yerden devam ediyorum
gelin bakayým dünyaya iki çizgi ayaklarým
asi bir koþudur özgürlük
týmarhaneye kapatýlmýþ dilsiz kadar gergindim
beynim bulaþýk süngerine dönmeden
söven bir kýrlangýç olmaya razýyým..

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.