Laleler açýnca þehre bir gece vakti.. Renkler alazlanýr kokularýnda Tül perdeler gibi saydam avuçlarýmda Hüzün nefessiz diz çökmüþken Zakiri beyinler de kedere hükmeder Kabuðunu yýrtar asuman can hýraþ Kazýdýkça emer kanýný topraktan Pay vermez astarsýzlýðýna yüzümüz Düþürür içinden beyhude sözleri
Kýrmýzýda pembe aþký belki Meþk ederken zevk/i sefada kurþuni bakýþlar Savururken saçlarýný bellerine mütemadiyen Soyunur hücre hücre teslimiyet Yakarken rüzgâr ateþi Sen kokar gölgelerin þiirlerinde
Gece susarken düþ bozumu mevsimde Zehir zakkum aðlayacakmý çiçekler Alý mora dolanmýþ çýðlýklarda Kan yakacak gýrtlaðýný Dokunacak namahrem el tene Tövbeler bir bir isyan bayraðýný çekerken Þafak yerinden çýkacak can hýraþ
/Gölge düþecek adým baþý ,tohum tutacak eller
toz toprak kokacak ellerim tut-sana/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.