Sen yokken mekâným harabe gülüm. Hasretin istýrap,yokluðun ölüm. Sen yaðmursun, ben tutuþan bir çölüm. Katre katre yüreðime dol benim.
Geliþini özler perdeler tüller. Bakýþýna hasret bahçemde güller. Eþiðimse ayak sesini özler. Çiðne beni her geçtiðin yol benim.
Bahar geldi, dallar çiçeðe durdu. Rüzgâr beni hasretlere savurdu. Yokluðun içimi öyle kavurdu. Coþup gelen boz bulanýk sel benim.
Ey gözleri ahu, dudaklarý bal! Gönlümü süsleyen ak çiçekli dal. Mezarýmda açan kýrmýzý gül ol. Kýyamette can yoldaþým ol benim. Ankara,2004 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.