Surlarýnda güçlü
Kuvvetli insanlarý
Eserlerinde mimarlarý
Boðazýnda paþalarý
Saraylarýnda padiþahlarý
Süt hamamlarýnda haremleri
Býraktýðýn günden beri,
Yetim kaldý tüm ahali;
Vah Ýstanbul vah!...
Sana haykýralým bari
Yoksa kim dinler bizi
Sýrtýmýzda taþýdýk derdimizi
Onlar göçtü gitti,
Geride bizi yetim býraktý,
Onarsakta yamalý her yaný,
Talan etti medeniyet yamyamlarý
Kýrdý kolumuzu kanadýmýzý
Yürüyelim diye baston verdi;
Ne kadarda bizi düþünürdü
Köprü altý çocuklarý...
Vah Ýstanbul vah!...
Nerede bu tarih yazýcýlarý
Karardý gök döküldü yýldýzlarý
Onlar geçmiþi karanlýkta yazdý
Gündüzler aðýt yaktý duramadý
Gelen sular Haliç’e aktý,
Yorulmadý geceler yas baðladý,
Bir damla su taþýmak martýlara kaldý,
Göðün yedinci katýndan aþaðý boþalttý,
Yoksa sana olan dostluðunu nasýl kanýtlardý,
Vah Ýstanbulum vah!
Senin yangýnýný söndürmek martýlara kaldý!...
05.02.2004
18.50-19.00
Kadýköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.