Yol bilmez çocuklar,
Ayakta çarýkla kaçar
Despotizmin köyünden
Yaban ellere göçer..
Umudu uzaða bakar
Sevdasý yürekte donar,
Direnci daðlar aþar,
Kýrýk han da bir ay parlar
Karanlýk yaný onlara bakar,
Rehbersiz yola çýkanlar,
Han duvarlarýnda týrmalar!...
Sen hancý biz yolcu,
Yolculuk var,
Ayaklarýmýzda çarýkla geldik
Buraya kadar,
Ne olur;
Kapama kapýlarý
Sonuna kadar,
Çok yorulduk,
Ardýmýza bakmadan
Buraya geldik,
Bu Handa
kalacak yer,
Bize nerede var!...
Yýl:05.02.2004
Saat:15.35-15.40
Kadýköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.