Bahar rüzgârlarý durdu; kavurucu yaz. Benim baþýmda hâlâ dondurucu ayaz. Sen gittin gideli saçlarým doldu beyaz. Dönüp gelmeni bekliyorum, nerdesin.
Her derdi ben tattým, sen sefa sürdün. Çok kötülük yaptýn, yine iyilik gördün. Benim çektiklerimi sen çeksen ölürdün. Halimi bilmeni bekliyorum, nerdesin.
Sefahat içinde olanlar halden bilemez. Derdini anlatsan kulak týkar, dinlemez. Hak âþýklarý acý çeker, amma inlemez. Acýlar içinde bekliyorum, nerdesin.
Önceleri ben de iyi günler görmüþtüm. Sevda taþýyanlarýn yüklerini bölüþtüm. Koþtum heva peþinde, yorulup düþtüm. Ölüm sýrasý bekliyorum, nerdesin.
Ýzini sürerim, gören bir þey söylemez. Ölüme gitsem, kimse yoldan eylemez. Kabrime gelip Hak’tan affýmý dilemez. Bir duaný bekliyorum, nerdesin.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.