Yeter mi
Yeter artýk hep mi kötü son
Býktým artýk boþlukta boþluk olmaktan
Aðlamak yetmez artýk ne olur bu son
Korkuyorum yoklukta yokluk olmaktan
Mutluluk mu ben hiç duymadým adýný
Kalbim kýrýk zavallý bir safým benim
Sonumu gördüm þimdi utandým aslýný
Arkadaþ yok hep boþluk var benim
Geceler hatýrama küfür etsin ne olur
Aðlamak istemiyorum ne olur susun
Siz kimsiniz ki beni deli sanýyorsunuz
Artýk yoruldum hiç olmassa yoklukta var olun
Yeter ya yeter býktým artýk uslanmaktan
Düþünmek o kadar aðýr ki gölgemde
Sizinle yaþamak hem de hiç býkmadan
Ýki damla gözyaþýnýn nasýl da üstünde
Ben isyandayým ama hiçkimseye deðil
Kendim olamadým kendimden uzak
Sen sen asla olamazsýn ben deðil
Artýk üþeniyorum varlýk neden ýrak
Nefesim kokmuþ hiç konuþmamaktan
Zayýf seslerim çýðlýk olsun kulaklarýnda
Ben korktum sen yoktun bundan
Þimdi bu sözlerim kalsýn hatýralarýnda
Yazar:
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.