Şiir'den

Yok mu adý diye sordu kalem
Söyle de ben yazarým madem
Sus dedi defter vardýr bir bildiði
Susmaya alýþtýrdý belki sevdiði

Eseyim söndüreyim dedi rüzgar
Bilmez estikçe yanacak yaralar
Ben biliyorum derken ay geceye
Sýðmadý o kadar acý iki heceye

Güneþ doðmaya izin istedi sabaha
Sokak lambasý vakit var dedi daha
Kaldýrýmlar volta attý boþ caddelerde
Uyuyakalýrken yýldýzlar bu saatlerde

Yaðmur uðradý yavaþtan ýslatacak
Siyah acýkýr gibi ýþýklardan çalacak
Adýmlar sýklaþýr birden bu adamda
Yalnýzlýk kalacak yer aradý odamda

Mutluluk da gitti sýk sýk yorulunca
Zaten birkaç damlaya yetiyor anca
Hüzün artýklarý kalýrken gidenlerden
Sonbahar öcünü aldý mevsimlerden

Yollar kalýnca sadece deðiþmeden
Beklemek kimden miras þimdiden
Susadým özlemini içiyorum ancak
Yaþlar içilmiyor maalesef çok sýcak

Bügün yarýna dünleri anlatmakta
Aþk bir yer bulazken bu ahmakta
Okuyan da bütün bunlara þiir diyor
Anladým ki insan þiirden anlamýyor

Anladým ki o da þiirden anlamýyor..!
Sosyal Medyada Paylaşın: