Tilda

Tilda; sevenlerin tacýydý Tilda,
Bu nasýl tükenmez acýydý Tilda!
Ayrý düþtün diye gittiðin elde,
Ardýndan bir ozan Kemal aðladý.

Dostlarýn hasretle yanarken gördüm,
Yaþlý gözler ile anarken gördüm,
Eþine taziye sunarken gördüm,
Sevenler ardýndan yaslar baðladý.

Anladým ki; Tilda bir yürek kuþtu,
Yuvasýndan uçup topraða düþtü,
Ardýndan dostlarý yandý tutuþtu,
Kemal için, için, yürek daðladý.

Dediler: "Boþ kaldý kalplerde yeri,
Nolur ertelese bu son seferi,"
Tilda’sýn arýyor yaþlý gözleri,
Kemal’in gözünden yaþlar çagladi.

Biraksan orayi gelsen olmaz mi?
Yeniden Kemali bulsan olmaz mi?
Dostlarla konuþsan, gülsen olmaz mi?
Ölüm hüküm verdi, sözü bagladi.

Tilda; bir sevgiydi, yürekti Tilda,
Bir solmaz çiçekti açtigi dalda,
Ölüm ummanina giderken salda,
Ardindan koskoca Kemal agladi.







Sosyal Medyada Paylaşın: