Destan

Çanakkale’de doðduk biz bu yurdun insaný,
Göðsümüz siper ettik býrakmadýk düþmaný,
Hürriyet için verdik binlerce þehit caný,
Ölmeyip yaþadýlar Mustafa Kemal ile,
Kurtardýk biz vataný hep beraber elele.

Düþmanlar dize geldi, eðildi karþýmýzda.
Yazdýk bu kurtuluþu istiklal marþýmýzda...
Önderimiz Atatürk yürüdü baþýmýzda,
Bizi ayýramazlar ölsek bile bu yoldan,
Sarý saç, mavi gözden ve ayyýldýzlý aldan.

Cumhuriyeti koyduk hedeflerin önüne,
Nice savaþtan sonra erdik o mutlu güne,
Bu gün 29 Ekim yetmiþbeþinci sene,
Cumhuriyeti kurduk Mustafa Kemal ile,
Bizim önderimiz O, bize ýþýk meþale.

Hedef seçtik en yüksek medeniyet ufkunu,
Hiç kimse unutturamaz bu yolda bize O’nu,
Bilimle aydýnlanan bu çaðdaþlýk yolunu,
Aydýnlattý bu yolu mavi gözleri ile,
Yeter bize bu ýþýk, daha nice bin sene.

O getirdi bilimi, "En doðru yol bu," dedi,
Baþladýk bu savaþa, en önde O yürüdü,
Okul, baraj, fabrika bilim ile büyüdü,
Kabul ettik bilimi Mustafa Kemal ile,
Sönmedi, sönmeyecek bu yakýlan meþale.

Bize o yol gösterdi, yarattýk devrimleri...
Hep peþinden yürüdük, sivili ve askeri.
O’dur Cumhuriyet’in aydýnlýðýn önderi,
O’nunla yürüyoruz bu çaðdaþlýk yolunda,
Bu yol hep yürünecek, bu yurt Anadolu’mda.


Sosyal Medyada Paylaşın: