Bir aðaç gölgesinde oturmuþ; Seni düþünüyorum, Eski günleri yad ediyorum, Yýllar oldu ne sesisini, Nede nefesini duyamýyorum. Bu korku soðuk sevgilim, Çok ama çok üþüyorum.
Özlemim altýna imzam; Mektuplar yazdým dört bir yana, Çilesi büyük bu kara sevdam; Aðýtlar yolladým sana, Bir ses ver diye umut ediyorum, Bu sessizlik acý sevglim, Çok ama çok korkuyorum.
Duydum ki ne duyayým, Hastalýk aðlarýný örmüþ, Çektiklerin boynunu bükmüþ, Bir çýnar gibi dik duran sevgilim; Çaresizce çökmüþ...
Saðýr olsaydým da; duymasaydým, Kör olasaydý da gözlerim; görmeseydim, Senin bu hale düþtüðünü, Toprak olsaydým da bilmeseydim...
TOLGA AYTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tolga Aytekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.