İman Kafi

Sustu dilim ise iman olmuþtur derdim,
Sözü O Ali’ den daha iyi söyleyecek deðilim.
Ben Kur’an okudukta dahi titrememiþim,
Ýster münafýk de ister ussuz, dinleyecek deðilim.

Anla þiir denen bazen boþtur,
Anla insan denen neden sarhoþtur.
Çatlamýþým sen beni de kýrar dökersin,
Ah arifim, neden yoksun da inletirsin.

Oktay Yýlmaz
09.05.2012

(Gönül serden geçer yardan geçemez,
Baðlanmýþ ikrara kavi özlüyüm,
Her sözüm dinleyen özüm seçemez,
Sýrat köprüsünden ince sözlüyüm.
...
Benim sözüm çürük deðil sað gibi,
Çürük sözler erir, akar yað gibi,
Üzerinden kervan geçer dað gibi,
Yokuþluyum sanma beni düzlüyüm...
...
Yolcu ateþ yakmak ile yol yanmaz,
Erenlerin dokuduðu çul yanmaz,
Cehennemde günah yanar kul yanmaz,
Ben günahtan sürmelenmiþ gözlüyüm.
...
Sýðýndým Seyrani, Kayyum-u Ferde,
Aþk-ý Mevla ile düþtüm bu derde,
Tuttum günahýmdan yüzüme perde,
Rabbin divanýnda kara yüzlüyüm.)

SEYRANÝ



Sosyal Medyada Paylaşın: