NEFES ALAMAM
Ansýzýn gelip,kalp yuvama kondun,
Issýz gecelerde yýldýzým oldun,
Beni,benden alýp cennete koydun,
Nefes alýp uçurmak istemem ki.
Kelebek misali uçma yanýmdan,
Can vereyim ister isen canýmdan,
Adýný yazarým kendi kanýmdan,
Ýnleyip te uçurmak istemem ki.
Rüyada gibiyim,her an seninle,
Okþarsýn saçýmý pamuk elinle,
Þarkýlar söylersin,tatlý dilinle,
Uyanýp ta uçurmak istemem ki.
Doldurup kadehi sun bana artýk,
Kaldýrýp peçeni dön bana artýk,
Uzat ellerini ver bana artýk,
Sarýlýp ta uçurmak istemem ki.
Bir Adil var idi derlerse birgün,
Olmuþ isem ben gönüllerde sürgün,
Görürsem seni kederli ve üzgün,
Darýlýp ta uçurmak istemem ki.
08.05.2012
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.