Bu metro nereye gidiyor?
Kendine paralel duran her þeyden
-Ceren-
Biz nereye gidiyoruz?
Hayat cam parçalarý üstünde
Çok tehlikeli duruyor.
Öyle bak çocukluðuma
Þubat’tan Mayýs’a kadar güneþsiz
Islak binalar önünde
Mesela bir kadýn balkonlardan
Sarmaþýklardan düþüyor -Ceren-
Az ölüm dinsin
Öyle çýkalým istersen.
Bu dünya ne kadar kötü deðil mi?
Herkes birbirinden önce ölüyor
Sonra mutlaka yalnýz kalýyoruz.
Duruma öyle bakarsak mesela
Daha az aðlayabiliriz.
Ben bugün
Hiç dua etmek istemiyorum -Ceren-
Benimle þarký söyler misin?
Klarnet seslerinde iki kadeh
Ýncesaz ve roka.
Öyle bir Akdeniz kokuyorsun ki
Unutamýyorum.
Belki biraz gülebiliriz de
(Kimin umudu neye yeterse artýk!)
Ne olursa olsun
Bakkaldan bir ekmek ve sigara almak kadar
Normaldir gülmek.
-Ceren-
Uyuyor musun?
kýyýdaki adam
beykoz mayýs 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.