I.
Soðuk betonlara kan gibi sýzdý içim.
-Ceren!-
Yalýn ayak balkonlarda avuç avuç gözlerim.
Bir gök seyrettim ki adýn
Bembeyaz kuþ çýðlýðý...
II.
Cennet kapýsýnda bekleyen
O mor hüzünlü kadýn
Bir adým dahi atmamýþ meleklere
’Allah’ým beni affet
Belki oðlum gelir diye
Burada duracaðým!’
III.
Aynalarda siyah kaldý -Ceren!-
Ne zaman geriye baksam
Adýndan bir harf düþürüyorum
O kavak aðacýnýn dibine
Ve Þubat’a...
Utanarak bir yaranýn kuyusundan
Ellerim yine cam buðusunda
Adýnýn baþ harfinde ellerim.
IV.
Ey acýyla örtülmüþ yeryüzü!
O’nun adýný baðýrmak için
Bu sefer ölmeyeceðim!
Gözlerimde kocaman güneþ
Sýcacýk bir Mayýs çocuðu gibi.
Adýnýn umudu için
-Ceren!-
Gökýrmak kenarýnda beþ harfle uyandým.
Bir perde açýlmýþ gibi eski sokak evlerinden
Yapraktan bir kelebek havalanmýþ gibi...
kýyýdaki adam
beykoz mayýs 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.