Meltemdin sen, koylarýma giren sessiz ve narin. Engel olamamki; yüksek surlarýma hep tebessümün galip. Leyla desem olmaz sana, mecnun oldu mu bu kadar aciz. Tâ içten gelen bir esinti, uyuþtu kaldý kalp dahil. En güzel ifâdeyle aþk desem, yok yok; karasevda bu, gerekse tâbir. Meðer basit bi hikayeymiþ Mevlana’yla Þems’in buluþmasý dahi. Emre Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrgl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.