Bilmiyorum

Padiþah olsam bir padiþah sarayýmda,
Fermanlar benim olsa.
Tahtýma kurulsam, el etek öptürsem,
Birilerine sinirlenip köpürsem,
Birilerine gülüp kahkaha atsam,
Birileriyle savaþýp toprak alsam,
Ya da barýþýp anlaþma yapsam,
Yalnýzlýk yine ayný,
Yalnýzlýðýmýn yine yok çaresi.

Çoban olsam dað taþ gezinsem diyorum!
Koyunlarým olur sürüye karýþýrým.
Ýki tane Sivas-Kangal köpek yetiþtirsem,
Dostum olur, beni korur,
Kendimde güç bulurum, korkmam.
Kurda, kuþa yedirtmem sürüyü.
Yalnýzlýðýmýn yine yok çözümü.

Yalnýzlýk bu ve istemiyorum bunu.
Ne olsam ki deðiþir bunun durumu?
Ne olsam da deðiþtirsem durumumu?

Büyük þehirde bir vatandaþ olsam,
Kalabalýk mekânlarda görünsem.
Bir iki kadeh içip de kendimle övünsem,
Gece gündüz insanlarla gezinsem,
Meydanlarda, mitinglerde bulunsam,
Ýþçi olsam, patron olsam
Kendi ruhumu kemirsem.
Yalnýzlýðýmýn yine bitmez görevi,
Yalnýzlýðýmý irdelesem gider mi?

Türlü türlü hayallerim olsa,
Kendimi bilmesem, tanýmasam hiç.
Yürüsem, koþsam, dursam, dinlenemesem,
Aþk ben olsam ya da…

Yalnýzlýk bu ve istemiyorum bunu.
Ne olsam ki deðiþir bunun durumu?
Ne olsam da deðiþtirsem durumumu?

Sosyal Medyada Paylaşın: